(قسمت اول؛ منتشرشده در رومه افغانستان ما، شنبه 5 دلو 1398) دکتر محمد شفق خواتی
سخن از صلح در افغانستان به یکی از مباحث روزمره توده‌ها، رسانه‌ها و بازیگران عرصه ی تبدیل شده است. اما سویه‌های ناپیدا و پیچیدگی‌های این پدیده پرشمار است. برای یک عده، صلح یک آرمان و خواست قلبی است، برای تعداد دیگر، سخن از صلح و وارد شدن در فاز گفتگوها با طالبان، خود به یک تجارت ی تبدیل شده است. چنان‌که همسایگان ما، قدرت‌های منطقه‌ای و قدرت‌های بزرگ بین‌المللی، هرکدام با اهداف خاص خود سودای نشستن بر سر سفره صلح را دارند. در این میان، آن‌چه مهم و در عین حال مبهم مانده است، دستاورد روند جاری صلح برای شهروندان و اقشار متضرر این جامعه و پیامدهای این روند برای نظام ی موجود در کشور است. آیا به همان روشنی که مفهوم جنگ را از مفهوم صلح متمایز می‌سازیم، پیامد گفتگوهای جاری صلح، از نتایج جنگ، متفاوت خواهد بود یا اامات بدتر از جنگ جاری را خواهد داشت؟ آیا با توجه به رویکرد کنونی ایالات متحده، استراتژی طالبان و موضع قدرت‌های منطقه‌ای در روند جاری صلح، اساسا می‌توان از صلح پایداری سخن گفت؟ آیا حکومت مانع صلح است؟ آیا رقبای ی غنی و محور کرزی، در عرصه صلح در مسیر هم‌سو با منافع مردم قرار دارند؟
در ذیل، ضمن مرور گذرا بر پیشینه گفتگوهای صلح، در باب وضعیت اکنون و دورنمای آینده‌ی این روند، اشارات مختصری خواهیم داشت. ادامه مقاله را در ادامه مطلب بخوانید.
آیا دولت در مدیریت روند صلح موفق بوده است؟
,صلح ,جاری ,گفتگوهای ,ی ,قدرت‌های , ,و دورنمای ,از صلح ,وضعیت اکنون ,اکنون و ,گذشته، وضعیت اکنون ,مرور گذشته، وضعیت
درباره این سایت